بررسی بارگیری و تحلیل فرآیند سنگ در سنگزنی کامپوزیت PEEK
بررسی بارگیری و تحلیل فرآیند سنگ در سنگزنی کامپوزیت PEEK
به همت محققان دانشگاه بیرجند بررسی بارگیری سنگ در سنگزنی کامپوزیت PEEK و تحلیل فرآیند آن در قالب رساله دکتری دانشجوی دانشگاه بیرجند محمد خوران برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی و اطلاع‌رسانی دانشگاه بیرجند، پلی اِتر اِترکِتون (PEEK) خالص و تقویت شده با ذرات کربن یا شیشه، به دلیل خواص منحصربه‌فرد مکانیکی و شیمیایی‌‌اش در صنایع هوا- فضا و مهندسی پزشکی به عنوان یک زیست ماده در ساخت ایمپلنت‌‌ها بسیار مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. سنگزنی به عنوان یک فرایند پایانی با توجه به مزایایی چون کیفیت سطح بالا، دقت ابعادی، عدم تشکیل پلیسه در پلیمرها و تورق درکامپوزیت‌های پلیمری دارای مزایای بالقوه‌ی است که لزوم مطالعه آن احساس می‌گردد. خواص ویسکوپلاستیک بالای پلیمر و نقطه ذوب پایین آن، سنگزنی این ماده را تحت تأثیر قرار داده است. لذا در این رساله، به منظور مطالعه جامع و کامل سنگزنی پلیمر خالص در ابتدا آزمون تک دانه ساینده انجام گرفت، سپس اثر پارامترهای ورودی سنگزنی پیک و کامپوزیتهایش (اثر وجود ذرات استحکام دهنده) بر خروجی های پژوهش بررسی شد و همچنین استفاده از خنک کننده برودتی در کاهش زبری سطح و بارگیری چرخ سنگ مطالعه گردید.
با طراحی آزمایش، اثر پارامترهای ورودی مانند سرعت برشی، نرخ پیشروی، عمق برش، نسبت سرعت درسینگ و نسبت همپوشانی درسینگ بر خروجی های مورد پژوهش (زبری سطح، بارگیری چرخ سنگ، نیروی سنگزنی و حرارت تولیدی در ناحیه سنگزنی) روشن شد.
محمد خوران دانشجوی دکتری مکانیک گرایش ساخت و تولید در این پژوهش مشترک از رساله خود تحت عنوان "بررسی بارگیری سنگ در سنگ زنی کامپوزیتPEEKو تحلیل فرآیند" به‌صورت مجازی دفاع کرد و موفق به اخذ درجه دکترای مهندسی مکانیک با درجه عالی شد.
پژوهش مشترک با دانشگاه فورتوانگن آلمان و کاربرد در صنایع پزشکی
با توجه به رشد روز افزون این ماده در صنایع پزشکی و قرارگیری دانشگاه فورتوانگن در منطقه‌ی از آلمان که دارای صنایع مختلف پزشکی بود، این رساله به‌صورت مشترک با دانشگاه فورتوانگن آلمان در قالب فرصت شش ماهه و با مساعدت دکتر بهمن آذرهوشنگ (مشاور رساله) انجام گرفته است.
استخراج دو مقاله علمی و ترویجی، سه مقاله علمی پژوهشی و یک مقاله ISI
حاصل این پژوهش تاکنون استخراج دو مقاله علمی و ترویجی، سه مقاله علمی پژوهشی و یک مقاله ISI بوده است.
لازم به ذکر است؛ این پژوهش به راهنمایی دکتر حسین امیرآبادی و مشاوره دکتر بهمن آذرهوشنگ و داوری دکتر علی اکبر اکبری از دانشگاه فردوسی مشهد، دکتر خلیل خلیلی و دکتر سیدمحمدحسین سیدکاشی از دانشگاه بیرجند صورت گرفته است. دکترجواد خادم نیز نظارت بر این جلسه را بر عهده داشت.